Irritant is dat, vind ik, dat verhuizen. Ik niet alleen denk ik, en daarom sta ik altijd wel paraat als iemand uit mijn directe omgeving (waar ik goed mee overeen kom) moet verhuizen. En zeker wanneer je ouders al iets minder te been zijn en je die dus een enorm plezier kan doen, ja, dan ben je wel verplicht als brave zoon om mee te helpen natuurlijk.
Inpakken, opkuisen, ladderlift opladen, uitpakken, sleuren,… Veel werkwoorden, en er was dan ook effectief veel werk te doen. En ik klaag niet snel, maar ik voel het nog steeds, al die verschillende kasten en tafels en stoelen die ik in mijn handen heb gehad. Jezus, zeker die grote zware houten kast was een heel gedoe. Je kent dat wel, zo van die kasten die je eigenlijk alleen nog bij mensen van boven de 60 tegenkomt, die langs geen kanten demonteerbaar zijn maar waar de eigenaars zo aan gehecht zijn dat ze toch geen andere kast willen. En ja, waarom zouden ze, als ze bij verhuizen ze niet zelf moeten meesleuren, ik kan u verzekeren, dat was een heel gedoe.
En dat was dan nog niet het enige ook niet. Mijn ouders hadden zich blijkbaar wat misrekend wat de plaats in hun nieuwe woning betreft en het duurde pas echt lang eer ze door hadden dat niet alle meubels van het vorige huis mee konden naar het andere. Vermits de meeste spullen toch echt te waardevol waren om met het grof huisvuil mee te geven en ze niemand echt kenden die ze wilden overnemen besloten ze maar om alles op 2dehands.be en eBay te laten zetten. Er was een verzamelaar die alles opkocht maar het pas tegen midden november kon ophalen. Gelukkig had hun verhuizer een oplossing voor meubelopslag waar ze de meubels tijdelijk konden stockeren zonder dat ze die in hun nieuwe woning ergens in de weg moesten zetten.
